Vrijdag 12 april 2019, 's-Hertogenbosch
We zijn geland in Nederland. Letterlijk ja, op 30 november 2018 met het vliegtuig. Maar ik bedoel figuurlijk. In ons oude leventje terug geglipt, met hier en daar een aanpassing na aanleiding van... alles. Zo bakken we ons eigen brood, delen samen een bio-dynamisch groentepakket en zijn nieuwe baantjes begonnen. Lotte heeft zichzelf benoemd tot kok en werd aangenomen in een splinternieuw, superhip én gezond restaurant in Den Bosch, en ik ben gaan werken in een ambachtelijke zuurdesem bakkerij slash lunchroom in Tilburg! Onderhand hebben we daar beiden onze draai gevonden en zijn vooral niet gestopt met zoeken naar onze passies en doelen in dit leven. Momenteel allebei op het punt beland dat we de hevige stormen zijn vergeten die dagelijks boven ons hoofd hingen op de fiets. We missen de wind door onze vette haren, de zweetdruppeltjes op ons voorhoofd waar kleine vliegjes aan bleven plakken en de douw 's morgens in het gras die ervoor zorgde dat we onze sokken moesten verwisselen. Een tijd waarin grote zorgen voor later waren omdat we ons moesten focussen op de dag. Nu moeten we de goede voornemens waarmaken, de inzichten praktisch doorvoeren, in een SWOT analyse, de doelen concreet en SMART maken. Jakkes. Wat is het echte leven lastig. We willen weer een simpel leven, opstaan als de haan kraait, een appel uit de boom trekken tegen de dorst, 's avonds door een denkbeeldig raam in de tent naar de sterren staren, ons afvragen welke weg naar Rome we zullen nemen en waar deze ons nog meer naartoe brengt. We lopen samen de stad uit, benauwd van de drukte. Pas als we langs het water in de schaduw van bomen met roze bloesem lopen, kunnen we weer ademhalen. We doen net alsof we weer vertrekken naar een nieuwe bestemming, zonder verplichte aankomsttijd.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
AuteurSchrijf iets over uzelf. Maak u geen zorgen over toeters en bellen, een overzichtje volstaat. Archieven
November 2020
Categorieën |